Julenissen (Harbour) er dritlei ungar og kapitalisme. Han drikk tett og forbannar alle barn som ikkje vil ha anna enn pengar og dataspel. I år kjem han ned pipa til den rikaste familien som tenkjast kan. Der rår kynismen og eigesjuka, men vetle Trudy (Brady) har eit hjarte av gull.

Mashhad, 2000: Journalist Rahimi (Amir-Ebrahimi) tek turen frå Teheran for å grava i kva som gjer at ein karakter kalla Edderkoppmordaren (Bajestani) kan ta livet av så mange prostituerte utan at politiet klarar fakka han for desse så openlyse bortføringane. Mashhad-kollega Sharifi (Ashtiani) samarbeider til og med direkte med mordaren, som gjerne vil at avisene skal dekka dei «edle» dådane hans.

Festivalkontoret i hovudstaden har delt verda og hausten i to. Ungfolen Oslo:Pix er flytta til månadsskiftet august–september og set søkjelys på filmar frå Europa, USA og Canada. I november held den tradisjonsrike travaren Film fra sør fram med varme, engasjement og talent frå verda lenger vekke. Det er nett det vi treng no.

Johannes (Hoeg) har reist heimanfrå, vekk frå hardt arbeid som tømmerhoggar. Svenske Mikael er landstrykar, levemann og lurendreiar. Sistnemnde er eldre og plukkar opp unge Johannes som protesjé.

Kvardagen til Sandra (Seydoux) går med til tolkejobbing, å henta dottera på skulen og å sjå til far sin (Greggory), som ikkje lenger klarar seg sjølv. Eit tilfeldig møte med venen til den avdøde mannen hennar, Clement (Poupaud), fører til både komplikasjonar og sårt tiltrengt avsporing i livet hennar.

Tyske Leonie er fjorten år gammal og alt ei stjerne på influensarhimmelen. Dagleg legg ho ut likt og ulikt på sosiale medium, og talet på følgjarar passerer snart millionen. Foreldra hennar har sagt opp jobben for vere management for karrieren til dottera.

Ikkje noko er meir mangfaldig enn kvardagen. For kvardag kan vere så mangt; det som er eksotisk for somme, er vane for andre.

Alle som har følgt med i internasjonale nyhende dei siste åra, veit ein del om det som har utvikla seg i Polen. Men å få prosessen presentert på knappe 90 minutt gjer inntrykk. Det blir ikkje betre av å sjå kor hjelpelaus giganten EU synest stå andsynes det som skjer.

Gjennom auga til hunden Titina blir vi med på ferda til den vidgjetne luftfartsingeniøren Umberto Nobile. Ein dag på tjuetalet ringer telefonen frå fjerne Noreg. Roald Amundsen slår på tråden for å fortelje at Nobile må lage eit luftskip for å ta den norske eventyraren til Nordpolen. Slik byrjar ei innhaldsrik ferd, om enn ikkje nett eit flott vennskap.