Medlemmene i den dysfunksjonelle familien vert spelte av Per Egil Aske (t.v.), Sissel Ingri Tank-Nielsen, Frode Bjorøy og Kristian Berg Jåtten.
Foto: Den Nationale Scene
Konfrontasjonar i ein dysfunksjonell familie
Ein sterk tekst og eit imponerande samspel gjer denne oppsetjinga til noko av det beste i Stefan Larssons sjefstid på Den Nationale Scene. Ein øydelagd familie speler ut alt sitt agg, alle sine håp og det som ligg imellom, formidla gjennom framifrå skodespelarkunst.
Sverre Anker Ousdal, Laila Goody, Elias Holmen Sørensen, Hanna-Maria Grønneberg, Andreas Stoltenberg Granerud, Trond Espen Seim og Anne Marit Jacobsen i stykket basert på filmen til Ingmar Bergman.
Foto: Erika Hebbert
Stivbeint dramatisering, men varmt spel
For nokre av oss er klassikaren Jordbærstedet ikkje berre Bergmans beste, men kan hende den beste filmen vi veit. Då er fallhøgda stor for ein ny versjon av sujettet. Men denne vakre historia med så både skarpe og poetiske dialogar må sjølvsagt freiste teaterfolk til vidare utforsking.
Liv Bernhoft Osa og Svein Tindberg gjer Romeo og Julie om att, 37 og eit halvt år etter førre gongen.
Foto: Det Norske Teateret
Velhalden klassikar, velhaldne aktørar
Romeo og Julie er tydeleg eit av yndlingsstykka i det norske teaterrepertoaret. Framsyninga som no har hatt premiere på Det Norske Teatret, er den fjerde versjonen denne meldaren vurderer, på ganske få år. Denne gongen er hendinga annonsert som avskilsframsyning for Svein Tindberg, som like før alderspensjonen skal gjere Romeo om att, 37 og eit halvt år etter førre gongen, med same Julie som den gongen, Liv Bernhoft Osa.
Kva kan gamle skikkar og seder lære oss om oss sjølve, spør Det Norske Teatret.
Foto: Signe Luksengard
Syretripp i to og ein halv time
Omsett av Inger Johanne Sæterbakk
Regi: Lisa Lie
Scenografi og kostyme: Maja Nilsen
Komponist: Ingvild Langgaard
Musikalen tek for seg historia til 7000 flypassasjerar som vart omdirigerte til den vesle byen Gander etter terroråtaka i New York i 2001.
Foto: Sebastian Dalseide
Godkjensleteater
Omsett av Håvard Rem
Regi: Markus Virta
Scenografi og kostyme: Stine Martinsen
Orkestrering: August Eriksmoen
Musikalsk ansvarleg: Helge Lilletvedt
Linn Bjørnvik Grøder i hovudrolla som prinsen.
Foto: Erika Hebbert
Korleis kan ein eige stjernene?
Dramatisert av Kjersti Haugen, Leiko Fuseya og Magnus Børmark
Regi: Kjersti Haugen
Scenografi: Leiko Fuseya
Komponist: Magnus Børmark
Koreografi: Magnus Myhr
Carl Martin Eggesbø spelar hovudrolla som den heimvende sonen.
Foto: Pernille Sandberg
Møte utan kontakt
Omsett av Margunn Vikingstad
Regi: Johannes Holmen Dahl
Scenografi/kostyme: Nia Damerell
Musikk av Alf Lund Godbolt og Johan Bakken
Koreografi: Kristin Ryg Helgebostad
Linn Løvik, Christine Hope og Reny Gaassand Folgerø i komedien av Peter Quilter.
Foto: Andreas Roksvåg
Humor i skuggelandskap
Regi og omsetjing til bokmål (ikkje «norsk» som det står på teaterets heimeside):
Frode Gjerløw
Omsett til nynorsk av Christine Hope
Frå venstre: Henriette Marø, Anneke von der Lippe, Eindride Eidsvold, Ingjerd Egeberg og Kjersti Tveterås.
Foto: Erika Hebbert
Kulturkrasj inni ein kval
Den japanske multikunstnaren Toshiki Okada er eit brennheitt namn på den moderne fløya av europeisk teater. Han skriv og regisserer fabulerande, med ein eigenarta kontrastbruk av tekst i høve til rørsle.
Ein naudsynt provokasjon
Ikkje noko rettferdiggjer det som blei gjort i USA 11. september 2001. Men vi har godt av å høyre noko av historia bak. For ho blir samstundes ei høgst naudsynleg påminning om kva det såkalla amerikanske demokratiet har utretta av vald, øydelegging og manipulasjon kring om på kloden, i namnet til verdspolitiet. Og med lisens til å drepe. Dess lenger heimanfrå dess betre. Og ofte: dess styggare.
Medlemmene i den dysfunksjonelle familien vert spelte av Per Egil Aske (t.v.), Sissel Ingri Tank-Nielsen, Frode Bjorøy og Kristian Berg Jåtten.
Foto: Den Nationale Scene
Konfrontasjonar i ein dysfunksjonell familie
Ein sterk tekst og eit imponerande samspel gjer denne oppsetjinga til noko av det beste i Stefan Larssons sjefstid på Den Nationale Scene. Ein øydelagd familie speler ut alt sitt agg, alle sine håp og det som ligg imellom, formidla gjennom framifrå skodespelarkunst.
Sverre Anker Ousdal, Laila Goody, Elias Holmen Sørensen, Hanna-Maria Grønneberg, Andreas Stoltenberg Granerud, Trond Espen Seim og Anne Marit Jacobsen i stykket basert på filmen til Ingmar Bergman.
Foto: Erika Hebbert
Stivbeint dramatisering, men varmt spel
For nokre av oss er klassikaren Jordbærstedet ikkje berre Bergmans beste, men kan hende den beste filmen vi veit. Då er fallhøgda stor for ein ny versjon av sujettet. Men denne vakre historia med så både skarpe og poetiske dialogar må sjølvsagt freiste teaterfolk til vidare utforsking.
Liv Bernhoft Osa og Svein Tindberg gjer Romeo og Julie om att, 37 og eit halvt år etter førre gongen.
Foto: Det Norske Teateret
Velhalden klassikar, velhaldne aktørar
Romeo og Julie er tydeleg eit av yndlingsstykka i det norske teaterrepertoaret. Framsyninga som no har hatt premiere på Det Norske Teatret, er den fjerde versjonen denne meldaren vurderer, på ganske få år. Denne gongen er hendinga annonsert som avskilsframsyning for Svein Tindberg, som like før alderspensjonen skal gjere Romeo om att, 37 og eit halvt år etter førre gongen, med same Julie som den gongen, Liv Bernhoft Osa.
Kva kan gamle skikkar og seder lære oss om oss sjølve, spør Det Norske Teatret.
Foto: Signe Luksengard
Syretripp i to og ein halv time
Omsett av Inger Johanne Sæterbakk
Regi: Lisa Lie
Scenografi og kostyme: Maja Nilsen
Komponist: Ingvild Langgaard
Musikalen tek for seg historia til 7000 flypassasjerar som vart omdirigerte til den vesle byen Gander etter terroråtaka i New York i 2001.
Foto: Sebastian Dalseide
Godkjensleteater
Omsett av Håvard Rem
Regi: Markus Virta
Scenografi og kostyme: Stine Martinsen
Orkestrering: August Eriksmoen
Musikalsk ansvarleg: Helge Lilletvedt
Linn Bjørnvik Grøder i hovudrolla som prinsen.
Foto: Erika Hebbert
Korleis kan ein eige stjernene?
Dramatisert av Kjersti Haugen, Leiko Fuseya og Magnus Børmark
Regi: Kjersti Haugen
Scenografi: Leiko Fuseya
Komponist: Magnus Børmark
Koreografi: Magnus Myhr
Carl Martin Eggesbø spelar hovudrolla som den heimvende sonen.
Foto: Pernille Sandberg
Møte utan kontakt
Omsett av Margunn Vikingstad
Regi: Johannes Holmen Dahl
Scenografi/kostyme: Nia Damerell
Musikk av Alf Lund Godbolt og Johan Bakken
Koreografi: Kristin Ryg Helgebostad
Linn Løvik, Christine Hope og Reny Gaassand Folgerø i komedien av Peter Quilter.
Foto: Andreas Roksvåg
Humor i skuggelandskap
Regi og omsetjing til bokmål (ikkje «norsk» som det står på teaterets heimeside):
Frode Gjerløw
Omsett til nynorsk av Christine Hope
Frå venstre: Henriette Marø, Anneke von der Lippe, Eindride Eidsvold, Ingjerd Egeberg og Kjersti Tveterås.
Foto: Erika Hebbert
Kulturkrasj inni ein kval
Den japanske multikunstnaren Toshiki Okada er eit brennheitt namn på den moderne fløya av europeisk teater. Han skriv og regisserer fabulerande, med ein eigenarta kontrastbruk av tekst i høve til rørsle.
Ein naudsynt provokasjon
Ikkje noko rettferdiggjer det som blei gjort i USA 11. september 2001. Men vi har godt av å høyre noko av historia bak. For ho blir samstundes ei høgst naudsynleg påminning om kva det såkalla amerikanske demokratiet har utretta av vald, øydelegging og manipulasjon kring om på kloden, i namnet til verdspolitiet. Og med lisens til å drepe. Dess lenger heimanfrå dess betre. Og ofte: dess styggare.
