Hovudpoenget i min kritikk av artikkelen til Morten A. Strøksnes om amerikansk utanrikspolitikk i Dag og Tid 25. august, som han svarar på i førre utgåve, er at han reduserer krigen i Ukraina til ein maktkamp mellom stormaktene USA og Russland. Det er antiamerikansk relativisme av kjent merke. Strøksnes spring på denne måten Putins ærend og undergrev Ukrainas fridomskamp.

Erik Thomassen fastholder i Dag og Tid at det er en myte at ubrukeliggjorte våpen spilte noen rolle under mobiliseringen av 2. og 4. divisjon i. Fordi han ikke har funnet noen rapporter om det fra felttoget.

I Dag og Tid 8. september 2023 skriv Tore Nesset, professor i russisk språkvitskap, om kva som er enkelt, ikkje innfløkt, om krigen i Ukraina. Mellom anna at krigen er «ein uprovosert åtakskrig som er i strid med folkeretten. Ein autoritær leiar er gått til åtak på eit fredeleg granneland for å utvide imperiet sitt. (...) Det er enkelt».

Med dei klimaendringane me har hatt dei siste åra, vert me stadig meir og meir råka av ekstremvêr. Kva kan me gjere?

Gjennom historia har kolonialistene alltid slått seg ned der det er mineraler å hente. Per Anders Todal skriver i 11. august-avisa om krigsmaktenes systematiske destabilisering av Sahel-beltet.

Når akademikarar nyttar ordet komplekst, lyt ein vere på vakt. Dette er eit moteord som i mange tilfelle tåkelegg meir enn det klargjer. Det gjeld også i ordskiftet om krigen i Ukraina.

Morten Strøksnes (Dag og Tid 11. august) har en interessant analyse av regjeringens planer for elektrifisering av Melkøya-anlegget i Hammerfest. Han konkluderer med at disse planene er i strid med reindriftsamenes rettigheter fordi de er basert på utbygging av vindkraft på land i Øst-Finnmark. Det kan hende at han har rett i det.

Ikke bare Julian Assange står foran en dramatisk britisk dom. Rettsavgjørelsen kan bety en historisk svekkelse av uavhengig, kritisk journalistikk.

Mennesket si optimale yteevne vart for 25 år sidan dagleg åskodeleggjort gjennom dramatisk kappestrid på dei olympiske arenaene i Nagano i Japan. På grunn av tidsskilnaden måtte nordmenn ta natta til hjelp for å oppleva augneblinken når det mest spanande skjedde. Store vinterlege sportsprestasjonar på ski og skeiser saman med forventningar om nasjonal heider, fekk likevel mange gladeleg til å ofra nattesøvnen framfor TV-skjermane – og avisene til å mista dei fleste typografiske hemningar.

Eg har nett feira eit personleg 3-årsjubileum. For den 26. august 2020 sat eg i glimande einsemd – med spesialløyve – på ein koronastengd lesesal på Riksarkivet og bladde i ein statsrådsprotokoll. Eg ville gjera meg kjend med ein kongeleg resolusjon frå 24. juli 1935.