Trass i ein litt uheldig hovudtittel, Reisa til Moskva, har Gaute Losnegård gjort eit heiderleg og leseverdig forsøk på å skrive historia om Torolv Solheim.

Olav Randen skriv denne boka først og fremst fordi han meiner kunnskapen om svolt i Norden kan vere med på å gjere slike kriser mindre sannsynlege i framtida. Derfor går han gjennom ei rekke utvalde svoltperiodar frå sist på 1600-talet til og med første verdskrigen, og formidlar kunnskap frå europeisk og nasjonal forskingslitteratur til lesarane.

Det er kvinna på bokomslaget eg vil høyre om: Inga Selsjord, fødd Eide, i kvardagsbunad, med bestemt hoftefeste og smil i augo.

I fjor opna Vinjesenteret. Og i fjor kom det også ut ein murstein av ei bok om Aasmund Olavsson Vinje. Boka med tittelen Tvisyn, innsyn, utsyn. Nærblikk på A.O. Vinje inneheld 24 artiklar av 25 forfattarar.

Når amerikanske politikarar har bestemt seg for at det er noko dei ikkje vil, da bestemmer dei seg til gagns. Og når dei nektar å møta til høyring i Kongressen, er det ei prinsippsak for dei, spesielt dersom dei er høgreorienterte republikanarar.

Torbjørn Ødegaard leverer nyfunn om ein av dei mest spanande episodane i nordisk historie: då folk frå det høge nord vart trælbundne i Nord-Afrika.