Håvard Rem svarer meg i Dag og Tid 3. februar. Han meiner det ikkje er relevant å knyte «Til ungdommen» til det konkrete høvet diktet var skrive til – «Russefesten» i Studentersamfundet, som eit innlegg skrive på oppdrag mot ein fascistisk og konservativ aksjon, ei «meget interessant» oppgåve ifølgje Grieg sjølv. Det er ei underleg form for historisering. Vidare hevdar Rem at sidan eg ikkje peiker på ein konkret tekststad i «Til ungdommen» som knyter det til sjølve festen, er hans tolking – diktet er eit utslag av kommunistisk avmilitariseringsstrategi – betre. Kva tekststad viser Rem til?

April 1940, tyskarane kjem, og ei av dei viktige prioriteringane til regjeringa blir å få flytta statens gullreservar til ein stad det kan oppbevarast trygt. Til å leia aksjonen set finansminister Torp inn Arbeidarpartiets partisekretær, Fredrik Haslund (Øigarden).

Russarane har det greitt når folk er i vegen for dei eller til bry: Dei berre sender dei ut til næraste utland. Der oppdagar dei nye «turistane» ofte – ikkje alltid, men stort sett – at det går like greitt eller litt greiare enn det gjer heime i Russland dersom styresmaktene har lagt vrangsida til, og så vert dei verande i det nye landet.

Er det rett av Noreg å senda våpen til Ukraina? For ei god veke sidan ville svaret vore eit klart nei frå dei fleste. Noreg gjev ikkje våpenhjelp til land i krig. Vi må nøya oss med humanitær bistand, fordøming og boikott. Men situasjonen har endra seg drastisk etter at Russland gjekk til fullt åtak på Ukraina.